mûr

mur [muur]

〈m.〉

1 muur

2 wand ⇒ wal

3 barrière ⇒ scheidingsmuur

4 〈meervoud〉stadsmuren

♦voorbeelden:

1    mur d'enceinte • ringmuur

      mur à hauteur d'appui • lage muur, halve muur

      〈techniek〉 mur de refend • binnenmuur

      mur de soutènement • steunmuur

      ne laisser que les quatre murs • een huis helemaal leeghalen

      coller au mur • tegen de muur zetten, fusilleren

      〈spreekwoord〉 les murs ont des oreilles • de muren hebben oren

      raser les murs • vlak langs de muren lopen 〈om niet op te vallen〉

      〈figuurlijk〉 sauter, faire le mur • zonder toestemming uitgaan 〈van soldaten〉

  → tête 

2    mur à pic d'un précipice • steile, loodrechte wand van een afgrond

3    mur du son • geluidsbarrière

adj

1) rijp, gerijpt

2) versleten

3) zat, dronken

Dictionnaire français-néerlandais. 2013.